Law and disorder in Sri Lanka

Col R Hariharan

Sri Lanka Perspectives March 2025 | South Asia Security Trends, April 2025 | https://www.security-risks.com

President Anura Kumara Dissanayake (AKD) completed six months in office in March. During the month the first-ever Budget 2025 of the National Peoples Power (NPP) government, was passed in Parliament by a thumping 159 votes in favour with 45 against it. President AKD in his speech said “We have come to know of some things only now. When I become president, I will receive a pension provided to an MP. That means, in addition to the presidential salary, I will also receive the MP’s pension. I gave a letter today saying that I do not want the MP’s pension. We have to start fixing this country,” he added.

While such symbolic gestures is likely to endear him to the masses, to the detriment of a few past presidents, his government has much bigger problems to solve in the coming months. These include taming the economy and overcome shortage in food supplies that continue to plague the people.

President AKD also has the thankless task of keeping the state afloat in the increasingly unpredictable strategic environment in the Indo-Pacific, particularly after Donald Trump became President of the US. In this context, Prime Minister Narendra Modi’s first ever visit to Sri Lanka after President AKD assumed power, scheduled in the first week of April 2025 assumes importance.

However, the Sri Lankan government formally tabled the infamous Batalanda Commission Report in Parliament, provoking once again discussions on the alleged torture chambers and human rights violations that took place during the JVP insurrection in the1988–1990 period. President Chandrika Bandaranaike Kumaratunga established a Commission in 1995 to investigate the illegal detention, torture, assassinations, and disappearances carried out by the law enforcing authorities at the Batalanda Housing Scheme.

Though, the Commission submitted the final report to President Kumaratunga in 1998, its recommendations were never implemented. All these years, the families of victims covered in the Report, continued their agitation demanding action against the perpetrators of state terror.

Lack of follow up action on Commission’s findings was perhaps the norm followed by political parties as the reports of 35 other commissions also seem to have met with the same fate.  

But the game changed with the National Peoples Power (NPP) government in power. Minister Bimal Ratnayake, Leader of the House, presented the Bathalanda report to Parliament. He said the report was being forwarded to the Attorney General for legal action. He criticised the United National Party (UNP) led government of 1977–1994, for what he called state-sponsored crimes, including the maintenance of the Batalanda torture chambers. He blamed the UNP- specifically for its crackdown on dissent and its role in the July 1983 anti-Tamil pogrom as the part of pattern of repression it had followed. The minister also accused President Kumaratunga’s government for failing to take legal action after receiving the report. He assured President Anura Kumara Dissanayake’s government would not delay in follow action. 

The tabling of the Batalanda Commission Report comes after a controversial interview by former president Ranil Wickremesinghe to Al Jazeera, where he faced tough questions on accountability for human rights violations. During the interview, Wickremesinghe was pressed on his record of impunity, his shielding of war criminals, and his failure to address enforced disappearances. He denied that he was complicit in the use of torture, illegal detention, and extrajudicial killings at Batalanda housing complex. Wickremesinghe first denied the existence of the report, before backtracking. He said “There is nothing to be found against me… I am telling you there is no report.” However, it became awkward for Wickremesinghe when the former BBC Sri Lanka correspondent Frances Harrison held up a copy of the report during the interview. She said “It shows the impunity that he is supporting. It’s absolutely shocking.”

As a follow up to the disastrous interview, Wickremesinghe issued a statement on the report. He recalled the turbulent period following the Indo-Lanka Accord, when the Janatha Vimukthi Peramuna (JVP) launched violent attacks across the country. As a minister in President JR Jayawardane’s government, he was responsible for protecting key economic sites in the Biyagama area, including an oil refinery, a diesel power plant and the Mahaweli electricity supply centre. To facilitate security operations, several abandoned houses belonging to the Ceylon Fertilizer Manufacturing Company were allocated for the use of security forces at the request of-Deputy Minister of Defence Ranjan Wijeratne. During this period, several violent incidents occurred, including the assassination of a police officer- and attacks on local political figures. The government focused on restoring national security and rebuilding the economy.

He said President Chandrika Kumaratunga was politically motivated to establish the Batalanda Commission in 1994 to tarnish reputations. Wickremesinghe maintained that he was called before the commission only as a witness, as he was the Leader of the Opposition at the time. The report did not make any direct allegations against him. He rejected any suggestion of wrongdoing and dismissed the report’s credibility. Denying the report was suppressed, Wickremesinghre pointed out that it was presented in Parliament in 2000, but no party, including the JVP, requested a debate on it.

The Commission, chaired by Justice D Jayawickrama with N E Dissanayake as a member, investigated human rights violations in an unofficial Government detention Centre in Batalanda Housing complex.  The 179-page Report provides a detailed account of several individuals and their affiliation to the Police Department. It showed how Douglas Pieris, one of the main suspects of the Batalanda torture camp was promoted to the rank of ASP based on the duties carried out by him during Subversive Insurgency. The terminologies used before the Commission included terms like ‘justifiable homicides’. It also showed how the then Minister of Industries Wickremesinghe instructed the Liquidator the State Fertilizer Manufacturing Corporation to allocate some houses in the Batalanda Housing Scheme to Police Officers. Witness testimonies showed the houses were used as torture chambers and detention centres for unlawfully detaining and interrogating individuals.

 There are other issues as well. Human rights activist Brito Fernando at a press briefing on behalf of victims, appealed to the government to fill 257 vacancies in the Office on Missing Persons (OMP). The OMP is vested with the task of investigating disappeared persons. Currently it had only 27 staffers, he added.

Fernando also referred to the mass grave discovered at the Matale Hospital with 155 skeletons. “We believe that these incidents occurred during 1988-1990. This area came under the purview of Gotabaya Rajapaksa as the military coordinating officer of the Matale District during the second JVP insurrection between 1987 and 1990. The Presidential Commission report indicates that 1041 persons went missing in this area and 700 individuals went missing during his tenure. So, we believe that Gotabaya Rajapaksa is responsible for the disappearances that happened in Matale”.

The AKD government has promised to take strong action on the Batalanda Commission Report with a special committee to recommend further actions. Apart from some of the explosive political issues discussed above the moot point is whether the NPP government would like to remind the voters of JVP’s dark past before going for local government elections in May 2025? Moreover, the government’s interest in investigating allegations of human right violations against Batalanda House perpetrators can trigger renewed international call to probe war crimes committed against Tamil and forcible disappearances during the last phase of Eelam War. It will be interesting to see how AKD is able to fulfil his promise to ensure the perpetrators are brought to book.

Hollywood actor Alfred Newman once said “crime does not pay as well as politics.”  Reports of politician-criminal nexus in Sri Lanka during the month seems to prove Newman’s altruism. Can AKD break this nexus?

[Col R Hariharan VSM, a retired MI specialist on South Asia and terrorism, served as the head of intelligence of the Indian Peace Keeping Force in Sri Lanka 1987-90. He is associated with the Chennai Centre for China Studies. Email: haridirect@gmail.com, Website: https://col.hariharan.info]

 

கடந்த கால நினைவுகளால் என்ன பயன்?

 கர்னல் ஆர் ஹரிஹரன்

நான் ராணுவத்தில் இருந்து ஓய்வு பெற்ற பிறகு ரய்பூர் நகரில் மையம் கொண்ட ஐ.ஐ.எம் என்று அழைக்கப்படும் இந்திய  மேலாண்மை கல்வி நிறுவனத்தில்  மாணவர்களுக்கு தகவல்களை எப்படி மதிப்பீடு (assessment) செய்வது என்பது பற்றி சில வகுப்புகளை எடுத்து வந்தேன். அதற்காக,  சென்னையில் இருந்து மும்பாய் வழியாக விமானப் பயணம் அடிக்கடி மேற்கொள்ளுவேன். ஒரு முறை அவ்வாறு பயணித்த போது மும்பாய் விமான நிலையத்தில் ஏறத்தாழ ஐந்து மணி நேரம் கழிக்க வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது.. அறை உறக்கத்தில் நான் உட்கார்ந்திருந்த போது, மனக்குதிரை எனது கடந்த காலத்தை நோக்கி பயணித்தது. 

எனது கடந்த காலத்தை நான் எவ்வாறு கழித்தேன் என்று ஆழ்ந்து  சிந்தித்தேன். அதில் சில அதிர்ச்சிகராமான உண்மைகள் தெரிந்தன. முதல் ஐந்தாண்டுகள் பெற்றோர், முக்கியமாக அம்மாவின் கட்டளையில் கழித்தேன். ஐந்தில் இருந்து பத்து வரை என்னுடைய உடன் பிறந்தோர் ஆளுமையின் தாக்கம் அதிகமாய் இருந்தது. பத்து முதல் இருபது  வரை நண்பர்கள் மற்றும் ஆசிரியர்கள் தாக்கம் அதிகமாயிற்று. இருபதில் இருந்து 60 வயது வரை  நான் வேலை பார்த்த காலத்தில் எனக்கு சம்பளம் அளித்த நிறுவனங்கள் கட்டளைக்கு கீழ்படிந்து வேலை செய்வதில் கழிந்தது.

அறுபது ஆண்டுகளில், நான் தூக்கத்தில் கழித்திருந்த 18 ஆண்டுகள் போக, 18 மாதங்கள் மற்றவர்களைக் காண மற்றும் ரயில், விமான நிலையங்களில் காத்திருப்பதில் கழித்திருக்கிறேன் என்று தெரிந்ததும் என் மனம் நொந்தது.. கூட்டிக் கழித்து பார்த்ததில், எனது 60 ஆண்டு வாழ்க்கையில் எனக்காகவே நான் கழித்த காலம் 12 ஆண்டுகளே! அதை பின் நோக்கிய போது, குடும்பம் மற்றும் நண்பர்கள் உறவினர்களுடன் கழித்த இன்பமான நாட்கள் நினைவுக்கு வந்தன. இந்த கடந்த கால மனப்பயணம் எனது வாழ்க்கையில் பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.

நான் வாழ்க்கையில் தவற விட்ட எனக்கு பிடித்த காரியங்களை மட்டுமே இனி செய்வது என்று முடிவு எடுத்தேன். சென்னை மேலாண்மை கழகத்தில் நான் வகித்த இயக்குனர் பதவியை ராஜினாமா செய்தேன். அதன் பிறகு ஆங்கிலத்திலும் தமிழிலும் பாதுகாப்புத்துறை சார்ந்த என் கருத்துக்களை எழுத ஆரம்பித்தேன். தற்போது ஏறக்குறைய எனது ஆயிரம் கட்டுரைகளும் நேர்காணல்களும் பதிவாகி உள்ளன. ஆங்கிலத்தில் 14 புத்தகங்களில் எனது கட்டுரைகள் பதிவு பெற்றுள்ளன.

ஆனால் இந்த கட்டுரை எனது சாகசங்களை பற்றியது அல்ல. அதற்கு மாறாக, ஆங்கிலத்தில் Nostalgia என்று கூறப்படும் நமது கடந்தகால நினைவுகள் மற்றும் உணர்வுகள் நமது வாழ்க்கையில் எத்தகைய தாக்கத்தை ஏற்படுத்துகின்றன என்பதை பற்றியதாகும். நான் இந்த தலைப்பில் எழுதப்பட்டுள்ள ஆய்வுக் கட்டுரைகளை படித்த பின் ஓரளவு ஏற்பட்ட தெளிவை வாசகர்களுடன் பங்கு பெறவே இந்த கட்டுரையை எழுதுகிறேன்.. .

மீண்டும் மீண்டும் தோன்றும் கடந்தகால நினைவுகள் நமது நீண்ட கால நட்பையும் உறவுகளையும் எவ்வாறு பாதிக்கின்றன? இந்த கேள்வியை “அறிவாற்றல் மற்றும் மன எதிர்வினை” (Cognition and Emotion) என்ற  இதழில் பதிவாகி உள்ள ஒரு கட்டுரை ஆய்வு செய்கின்றது. அதன்படி, கடந்த காலத்தைப் பற்றி அதிகம் சிந்திக்கும் நபர்கள் அதிக நண்பர்களைக் கொண்டுள்ளனர் என்று ஒரு புதிய ஆய்வு கூறுகிறது. மேலும் காலப்போக்கில் அவர்கள் தங்கள் பழைய நட்புகளை புதுப்பிக்க கடந்த கால நினைவுகள் உந்துதலாக இருக்கலாம் என்றும் கூறுகிறது. அந்த ஆய்வை மேற்கொண்ட கியோட்டோ பல்கலைக் கழக ஆய்வு ஆசிரியரும் உளவியல் பட்டதாரி மாணவருமான குவான்-ஜு ஹுவாங் அளித்த ஒரு செய்தி குறிப்பு, கடந்த காலத்தை பற்றி சிந்திப்போர் அவர்கள் வயதாகும்போது கூட அவர்களின் நட்புகளை நீடிக்க வாய்ப்புக்கள் அதிகம் கூறுகிறது.

ஹுவாங்கின் கூற்றுப்படி, நீண்டகால நட்புகள் நமது ஒட்டுமொத்த நல்வாழ்வை மேம்படுத்துகின்றன. அவை மகிழ்ச்சியான மற்றும் ஆரோக்கியமான வாழ்க்கையை வாழ உதவுகின்றன. அந்த நட்பைப் பேணுவதில் கடந்த கால நினைவுகள் ஒரு பங்கைக் கொண்டிருந்தால், அதைவிடச் சிறந்தது ஆகும்.

நண்பர்களைக் கொண்டவர்கள் மகிழ்ச்சியாகவும், ஆரோக்கியமாகவும், தங்கள் வாழ்க்கையில் அதிக திருப்தியுடனும் இருப்பதாக ஆய்வுகள் காட்டுகின்றன. அவர்கள் நீண்ட காலம் வாழவும் வாய்ப்புகள் அதிகம். நமக்கு வயதாகும்போது கடந்தகால நட்புகள் மங்கி விடுகின்றன.​​காலப்போக்கில் நம் நட்பைப் தக்க வைத்துக் கொள்ள எது நமக்கு உதவுகின்றது என்பதைப் புரிந்துகொள்ள, ஹுவாங்கும் அவர் சகாவான நியூயார்க் மாநில பல்கலைக்கழகத்தில் பட்டதாரி மாணவர் யா-ஹுய் சாங் சுமார் 1,500 நபர்களிடயே ஒரு ஆய்வு நடத்தினர்.  அதன்படி, கடந்த காலத்தைப் பற்றி சிந்திக்கும் போக்கு அதிகம் உள்ள மக்களிடையே அவர்களின் நட்பைப் பராமரிக்கவும், நீண்ட காலத்திற்கு தக்க வைக்கும் திறன் அதிகமாக காணப்பட்டது..    

எல் ஐ எஸ் எஸ் (Longitudinal Internet Studies for Social Sciences) எனப்படும்  சமூக அறிவியலுக்கான நீண்டகால இணைய ஆய்வுகள் கணக்கெடுப்பின் பதில்களில் ஹுவாங் மற்றும் சாங் தாங்கள் கண்டறிந்த முடிவுகளுக்கு கூடுதல் ஆதரவைக் கண்டறிந்தனர், அதன்படி, கடந்தகால நினைவுகளை கொண்ட பங்கேற்பாளர்கள் ஏழு ஆண்டுகளில் தங்கள் வலுவான சமூக உறவுகளை, மற்றவர்களை விட அதிகமாக பராமரித்து வந்ததைக் காட்டியது.

நெதர்லாந்தில் பங்கேற்பாளர்களிடமிருந்து சேகரிக்கப்பட்ட இந்த பதில்கள், அவர்கள் வயதாகும்போது அதிகம் கடந்த காலத்தை நினைவுகளை கொண்டவர்களாக மாறினர் என்று காட்டுகிறது.

ஹுவாங் மற்றும் சாங்கின் ஆய்வுகள், கடந்தகால உணர்வுகள் எல்லா வயதினரிடமும், வெவ்வேறு அளவுகளில் காணப்படுவதாகக் கூறுகின்றன. “நடுத்தர வயதுடையவர்களை விட இளைஞர்கள் கடந்த கால உணர்வுகளை காட்டுவதற்கு சான்றுகள் உள்ளன, அதே நேரத்தில் வயதானவர்கள் வியத்தகு முறையில் அதிக அளவிலான ஏக்கங்களைப் புகாரளிக்கின்றனர்,” என்று ஹுவாங் தனது செய்திக்குறிப்பில் கூறினார்.

எந்த சூழ்நிலையிலும், வயது எதுவாக இருந்தாலும், நமது கடந்த கால உணர்வுகள் ஒரே சமூக விளைவுகளுடன் பிணைக்கப்பட்டுள்ளன. ஆகவே அதிக நண்பர்கள் மற்றும் அந்த நட்பைப் பராமரிக்க அதிக உந்துதல் அளிப்பார்கள் என்பதில் ஐயம் இல்லை.-

---

https://www.virakesari.lk/article/210200

வேலையைப் பிடுங்கிக் கொள்ளுமா ஏஐ?

 

கர்னல் ஆர் ஹரிஹரன் | அந்தி மழை | சிறப்புக் கட்டுரை மார்ச் 3, 2025  

https://www.andhimazhai.com/special-section/special-stories/will-ai-take-over-jobs

ஏ.ஐ. என்று சொல்லப்படும் செயற்கை நுண்ணறிவு (Artificial Intelligence – AI) தற்போது அதிகம் பேசு பொருளாகிவிட்டது. எளிதாக விளக்கம் கூறினால் ஏ.ஐ. என்பது இயந்திரங்கள் மனிதர்களைப் போல கற்றுக்கொள்ளவும், பகுத்தறிந்து செயல்படவும் அனுமதிக்கும் ஒரு தொழில்நுட்பமாகும். ஏ.ஐ. அமைப்புகளால் தரவைச் செயலாக்கவும், சிக்கல்களைத் தீர்க்கவும், அவற்றின் நடத்தையை மாற்றியமைக்கவும் முடியும்.

ஏ.ஐ உபயோகம். ஏற்கனவே அசுர வேகத்தில் அதிகரித்து வருவதால் அதனால் எத்தகைய தாக்கம் ஏற்படும் என்று அறிவதில் எல்லா நாடுகளும் நாட்டம் காட்டி வருகின்றன. அண்மையில் பிரதமர் நரேந்திர மோடியின் அமெரிக்கப் பயணத்தின்போது இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் பல்வேறு ஒப்பந்தங்களில் கையொப்பம் இட்டுள்ளன. அவற்றில் முக்கியமான ஒன்று ட்ரஸ்ட் (TRUST) என்று கூறப்படும் “மூலோபாயத் தொழில் நுட்பத்தை பயன்டுத்தி உறவை மாற்றுதல்” ஒப்பந்தமாகும். இதன்படி இந்தியாவும் அமெரிக்காவும் இந்த ஆண்டு இறுதிக்குள் செயற்கை நுண்ணறிவு (ஏ.ஐ) உள்கட்டமைப்பை விரைவுபடுத்துவதற்கான வரைபடத்தைத் தயாரிக்க முடிவு செய்துள்ளன. அதன் செயலாக்கம் பாதுகாப்பு, எரி சக்தி, விண்வெளி ஆகிய துறைகளைத் தவிர உயர் தொழில் நுட்பத்துறையிலும் பெரும் மாற்றங்களை ஏற்படுத்தும் என்பதில் ஐயமில்லை. ஆகவே அடுத்த இரண்டு ஆண்டுகளில் பல்வேறு துறைகளின் செயல்முறைகளில் மாற்றங்களை எதிர்பார்க்கலாம்.

இதனால் தற்போதைய வேலைகளில் பெரும் மாற்றம் ஏற்படும் என்று எதிர்பார்க்கப்படுகிறது. அதனால் உலக அளவில் வேலை வாய்ப்பில் எத்தகைய மாற்றம் ஏற்படும் என்பதை அனுமானிக்க கடந்த ஜனவரி 7 ஆம் தேதி உலக பொருளாதார மன்றம் (World Economic Forum) வேலைகளின் எதிர்கால அறிக்கை: 2025 (Future of Jobs report 2025) என்ற தலைப்பில் ஓர் அறிக்கையை வெளியிட்டுள்ளது. இந்த அறிக்கை உலகில் உள்ள 22 தொழில்கள் சார்ந்த 1000-க்கும் மேற்பட்ட நிறுவனங்களை ஆய்வு செய்த பிறகு தயார் செய்யப்பட்டது.

இந்த அறிக்கையில் 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் உலகில் வேகமாக வளர்ந்து வரும் மற்றும் குறைந்து வரும் வேலைத் துறைகளின் பட்டியல்கள் உள்ளன. இவை வரும் ஆண்டுகளில் உலக சந்தையின் பல்வேறு தொழில்களில் வேலைகளின் போக்குகள் மற்றும் அவற்றில் ஏற்படக்கூடிய தாக்கத்தையும் விவரிக்கின்றன. மக்கள்தொகை மாற்றங்கள், புவிசார் அரசியல் மோதல்கள் இதில் பெரும் பங்கு வகிக்கின்றன. வரும் ஆண்டுகளில் எந்தெந்த தொழில்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தும் என்பது குறித்து சமூக ஊடகங்களில் ஏராளமான பதிவுகளை நீங்கள் பார்த்திருக்கலாம். செயற்கை நுண்ணறிவு வேலை வாய்ப்பில் எத்தகைய தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்பதும் பரபரப்பாக விவாதிக்கப்படுகிறது. உ.பொ.மன்ற அறிக்கை என்ன சொல்கிறது என்று பார்க்கலாம்

முதலாவதாக, 2030 ஆம் ஆண்டுக்குள் சுமார் 170 மில்லியன் புதிய வேலைகள் உருவாக்கப்படும் என்று அறிக்கை கணித்துள்ளது. இருப்பினும், இதே கால அளவில், தோராயமாக 92 மில்லியன் பேர் வேலை இழக்க வாய்ப்புண்டு. கூட்டி கழித்துப் பார்த்தால், உலகில் 78 மில்லியன் நிகர புதிய வேலைகள் உருவாக வாய்ப்புகள் அதிகம்.

இவற்றில் ஐந்து வேலைகளில் ஆள்களுக்கான தேவைகள் சிறப்பான வளர்ச்சியைக் காணும். இதில் விவசாயிகள், விவசாயத் தொழிலாளர்கள், இலகுரக டிரக் அல்லது விநியோக சேவை ஓட்டுநர்கள், மென்பொருள் மற்றும் பயன்பாட்டு உருவாக்குனர்கள், கட்டிட வடிவமைப்பாளர்கள் மற்றும் தொழிலாளர்கள் மேலும் கடை விற்பனையாளர்கள் ஆகியவை அடங்கும்.

பல நாடுகள் மிகவும் நிலையான எதிர்காலத்திற்காக எடுத்துவரும் பசுமை முயற்சிகளால் விவசாயத் துறையில் வேலை செய்வோர் எண்ணிக்கை அதிகரிக்கும். இவற்றைத் தொடர்ந்து உணவு பதப்படுத்துதல் மற்றும் அதில் தொடர்புடைய தொழிலாளர்கள்; கார், வேன் மற்றும் மோட்டார் சைக்கிள் ஓட்டுநர்கள்; நர்சிங் நிபுணர்கள்; உணவு மற்றும் பான சேவை ஊழியர்கள்; செயல்பாட்டு மேலாளர்கள்; சமூகப் பணி மற்றும் ஆலோசனை நிபுணர்கள்; திட்ட மேலாளர்கள், பல்கலைக்கழகம் மற்றும் உயர்கல்வி ஆசிரியர்கள்; இடைநிலைக் கல்வி ஆசிரியர்கள்; மற்றும் தனிப்பட்ட பராமரிப்பு உதவியாளர்கள் இவர்களின் தேவை அதிகரிக்கும்.

பின்வரும் வேலைகள் அடுத்த பத்தாண்டுகளில் மிக வேகமாக வளரும் என்று அறிக்கை கூறுகிறது: செயற்கை நுண்ணறிவு மற்றும் பெருந்தரவுப் (Big data) புரட்சி இதன் பின்னணியில் இருக்கும். பெருந்தரவு நிபுணர்கள், நிதி தொழில்நுட்ப பொறியாளர்கள், இயந்திர கற்றல் நிபுணர்கள், மென்பொருள் மற்றும் பயன்பாட்டு உருவாக்குநர்கள் மற்றும் பாதுகாப்பு மேலாண்மை நிபுணர்கள் ஆகிய ஐந்து வேலைவாய்ப்புகள் வளரும். அதிக சம்பளம் பெறுகிறவர்களாக இவர்கள் மாறுவர்.

இதற்கு மாறாக, பல பாரம்பரிய ஆபீஸ் வேலைகள் வேகமாக குறைந்து வரும் வேலைகளின் பட்டியலில் இடம்பிடித்துள்ளன. தபால் சேவை ஊழியர்கள், வங்கி காசாளர்கள் மற்றும் உதவியாளர்கள், தரவு உள்ளீட்டு செயல்முறை ஆக்குநர், நிர்வாக உதவியாளர்கள் மற்றும் நிர்வாக செயலாளர்கள் ஆகியோர் இதில் அடங்குவார்கள். இந்த வீழ்ச்சியடைந்து வரும் போக்கால் மிகவும் பாதிக்கப்படும் மற்றொரு வேலை கிராஃபிக் டிசைனர். ஏ.ஐ உபயோகம் ஒவ்வொரு நாளும் அதன் மாயாஜாலத்தை புதிய உயரத்திற்கு உயர்த்துவதால், இந்த படைப்பு நிபுணர்களின் வேலை கடுமையான அச்சுறுத்தலுக்கு உள்ளாகியுள்ளது என்று அறிக்கை கூறுகிறது.

வேலையில் தேவைப்படும் திறன்களில் கிட்டத்தட்ட 40 சதவீத மாற்றம் ஏற்பட உள்ளது. ஏற்கனவே, 63 சதவீத முதலாளிகள் அதை தாங்கள் எதிர்கொள்ளும் முக்கியமான தடையாக குறிப்பிடுகின்றனர். ஏ.ஐ. நம் வாழ்க்கையை இருண்டதாக மாற்றிவிடும் என்று எண்ண வேண்டாம். ஏனெனில், எதிர்காலத்தில் தேவையான மற்றும் விரும்பத்தக்கதாகக் கருதப்படும் திறன்களின் பட்டியலில், முன்னணியில் இருப்பவை மனிதர்களுக்கே உரிய பின்வரும் திறன்களாகும். அதில் பகுப்பாய்வு சிந்தனை முன்னணியில் உள்ளது, அதைத் தொடர்ந்து மீள்தன்மை(resilience), நெகிழ்வுத்தன்மை(flexibility), சுறுசுறுப்பு(agility) ஆகியவை வரும் ஆண்டுகளில் தேவைப்படும் சில முக்கிய திறன்களாகும்.

மேலும் தலைமைத்துவம் மற்றும் சமூக செல்வாக்கு, படைப்பு சிந்தனை, ஊக்கம் மற்றும் சுய விழிப்புணர்வு கொண்டிருத்தல், தொழில்நுட்ப கல்வியறிவு, பச்சாதாபம் காட்டுதல், ஆர்வம், வாழ்நாள் முழுவதும் கற்றல், திறமை மேலாண்மை, சேவை நோக்குநிலை மற்றும் வாடிக்கையாளர் சேவை ஆகியவை முக்கிய திறன்களாகும். எனவே, வரும் ஆண்டுகளில் உலகளாவிய வேலை சந்தைப் புரட்சியின் ஒரு பகுதியாக இருப்பதற்கு நம்மை நாமே மேம்படுத்திக் கொள்வது தான் ஒரே வழியாகும்.

பீதி தேவையில்லை. எல்லோரும் சொல்வது போல், ஏ.ஐ உங்கள் வேலையை எடுத்துக் கொள்ளாது, ஆனால், எவ்வாறு ஏ.ஐ-யை பயன்படுத்துவது என்று தெரிந்த ஒருவர் உங்கள் வேலையை எடுத்துக்கொள்ளலாம்!

(கர்னல் ஹரிஹரன், தெற்காசிய பாதுகாப்பு விவகார வல்லுநர்)

 

Sri Lanka: AKD’s pragmatism adopts “economic democracy”

 Col R Hariharan

Sri Lanka Perspectives February 2025 | South Asia Security Trends, March 2025 | https://www.security-risks.com

Marcus Tullius Cicero, Roman scholar and statesman, said “A budget should be balance, the Treasury should be refilled, public debt should be reduced, the arrogance of officialdom should be tempered and controlled and the assistance for foreign lands should be curtailed lest Rome became bankrupt.”

We do not know whether President Anura Kumara Dissanayake has read Cicero’s advice before presenting his maiden budget of the country for the year 2025. However, he seems to have generally kept in mind the counsel of the Roman statesman while constructing his maiden budget presented in the parliament this month. In this process, AKD seems to have opted for economic stability rather than ideology as the centre piece of budget-making.

This is understandable as the NPP government’s first-ever budget was expected to come under the scrutiny of the International Monetary Fund (IMF) before releasing the third tranche of the Extended Fund Facility (EEF) worth $333 million. AKD should be happy that the IMF met on February 28 and approved the release of the third tranche. IMF Deputy Managing Director Kenji Okamura, urged the government to continue the reforms, tax collections and better state energy pricing. He said “As the economy is still vulnerable, it is critical to sustain the reform momentum to ensure macroeconomic stability and debt sustainability, and promote long-term inclusive growth.” He cautioned there was no room for policy errors.”

The JVP theoretician and veteran of the 1987-89 insurrection, Kumarage Don Lal Kantha, minister for agriculture, speaking in parliament went on an overdrive to explain the forced marriage of dialectics and pragmatism behind the budget making. He explained it as part of NPP economic philosophy. He called it ‘aarthika prajaathathrawadaya’ (Economic Democracy.”

Explaining its dialectics, the yesteryear revolutionary said “Thus far, our economy had been undemocratic and monopolised by a few. The uniqueness of the budget, therefore, was that for the first time, the economy aims to be democratic (inclusive); foreign investors, the government, individuals, the private sector, plantation workers, cooperative societies, public servants, and pensioners all will be stakeholders and will receive their due share. Just treatment will be meted out by the Government to all those who were previously marginalised, giving priority to the oppressed classes.”

According to AKD, the Budget addresses three main facets of the supply side of economic policy objectives: the growth of production of industry, services, and agriculture. Production must take place with the active engagement and participation of people, and the benefits and gains from production must be equitably shared across society. It envisages higher spending on education and health as well as public investment.

The budget shows an increase in the State sector salaries and wages by SRs.15,750 a month (including pensions). The minimum basic salary has been increased from Rs. 24,250 to Rs. 40,000  by including existing allowances into the basic salary.

The budget has paid attention to social welfare and healthcare also. The monthly allowance for kidney patients and people with disabilities will be increased from Rs.7,500 to Rs.10,000 and for the elderly persons the increase is from Rs.3,000 to Rs.5,000. The compensation paid for death or permanent disability in natural disasters has been increased from Rs.250,000 to Rs One million.

Overall, the budget has been widely welcomed by stakeholders. These included the Central Bank of Sri Lanka, Sri Lanka Banks Association and Ceylon Chamber of Commerce. However, the Frontline Socialist Party (FSP), a splinter group of the JVP, has raised objections to waiving penalties of 1.5 percent to monthly interest and a 25 percent fine for tax evasion contained in the 2025 Budget Technical Notes. To qualify for the waiver, such cases will have to settle unpaid taxes from 2022–2023 within six months without penalties or interest. According to FSP leader Pubudu Jagoda, companies had evaded SRs. 243 billion from March 2023 to December 2024, with total unpaid taxes reaching SRs.1,068 billion. The FSP has asked former comrades in the government to clarify their stand on this issue. We can expect such uncomfortable questions from JVP ideologues as the AKD government progresses.  

Of course, leader of the opposition Sajith Premadasa commenting on the budget has questioned the NPP “commitment” to conduct an alternative debt sustainability analysis when they came into power than adopting oppressive IMF norms. This was not unexpected.

Squabbles on energy security

In a modern re-enactment Hanuman, the messenger of Lord Ram setting fire to Sri Lanka’s capital, on February 9 a monkey intruded into an electrical substation and played havoc with power supply on the national grid on February 9. It plunged the nation into darkness for six hours before power was restored. The Ceylon Electricity Board (CEB) attributed the nationwide failure to an “imbalance between generation and demand” caused by high solar power input and “low system inertia” leaving the grid “vulnerable to faults.” In simple terms, the national power infrastructure is in a poor state and needs immediate attention. But power infrastructure is only a part of the problem of energy management the country faces.

Hydropower contributes about 20 percent of Sri Lanka’s electricity generation. According to the CEB, thermal sources supply about 65 per cent, while renewable sources supply the rest. Maximum demand recorded so far is at 2,695 megawatts. In summer months when hydropower falters, thermal plants based on coal and fuel oil become the mainstay with the Norochcholai coal power plant as the largest contributor. Solar and wind power, which are variable generative systems, need a grid infrastructure when they  are integrated in centralised systems of thermal and hydro power plants. At present, Sri Lanka faces challenges of integrating renewable energy into the power grid and ensuring grid stability.

The government has set ambitious targets to generate 70 per cent of its electricity through renewable energy by 2030, and to be fully carbon-neutral by 2050.  This is where India’s role has become important for Sri Lanka’s energy security. India’s approach addresses the need for reliable, affordable and timely energy resources to meet the basic needs of Sri Lanka. Indian and Sri Lankan leaders had agreed to take steps towards the implementation of the solar power project in Sampur and continue discussion on supply of LNG from India to Sri Lanka. Establishing a high-capacity power grid connecting India and Sri Lanka is also on the cards. The two countries have also agreed to cooperate with the UAE to implement a multi-product pipeline from India to Sri Lanka to supply affordable energy. They had also agreed to jointly develop offshore wind power potential in Palk Straits, paying attention to environmental protection.

But internal and international politics in Sri Lanka seem to be at work to stymy India related projects from progressing beyond the “talking stage." There seems to be a strong anti-India (more particularly anti-Adani) force behind this.

The way Adani Green Energy Sri Lanka Limited’s 500 MW wind power project in Pooneryn and Mannar had been handled is a case in point. According to CEB, the project costing $442 million was expected to generate at least 350 MW by 2025. The company says it has already spent $5 million on the preliminaries connected with the project. The Cabinet Appointed Negotiations Committee (CANC) and the two parties negotiated a tariff of 8.26 cents/kwh. This was approved by the Cabinet on May 6, 2024. However, the CEB report stated the rate was 5.5 cents/kwh. Following this, the Cabinet revoked the agreement on tariff and appointed another CANC. On February 12, Adani Green Energy informed the Board of Investment (BOI) chairman that it was withdrawing from the project as another CANC and a Project Committee were being formed to renegotiate the project proposal.

Adani is quitting after two years after obtaining most approvals? It is time for Sri Lanka (and AKD) to find an answer if it wants to attain ambitious national goals. Otherwise, they will be mere political rhetoric.

FBI negotiator Christopher Voss says, “Successful negotiation is not about getting to 'yes'; it's about mastering 'no' and understanding what the path to an agreement is." Perhaps, AKD has to say no to detractors and even some of his trusted supporters. Can he?

Tailpiece: Health and Mass Media Minister Dr Nalinda Jayatissa told the Parliament that 14 Commissions had been appointed during the Aragalaya period, at a cost of Rs. 530.1 million. Another sum of Rs 1221 million has been spent on compensation, including payment to the “soothsayer” Gnana Akka.

[Col R Hariharan VSM, a retired MI specialist on South Asia and terrorism, served as the head of intelligence of the Indian Peace Keeping Force in Sri Lanka 1987-90. He is associated with the Chennai Centre for China Studies. Email: haridirect@gmail.com, Website: https://col.hariharan.info] 

Outrage Grows Over Indian Migrants In Shackles

Chained and Shackled: Deportation or Human Rights Violation?

 By Col R Hariharan | Magazine|Special| India Legal | February 10, 2025

https://indialegallive.com/magazine/outrage-grows-over-indian-migrants-in-shackles/

The recent deportation of 104 Indian illegal migrants from the United States has sparked an international outcry—not merely for the act of deportation itself, but for the brutal manner in which it was carried out. Images and reports of men handcuffed and shackled aboard a US military aircraft, transported like criminals, have fuelled criticism from human rights groups and Indian lawmakers.

The first batch of deportees, including 19 women and 13 minors, landed in Amritsar on February 5, their journey back marked by humiliation and harsh treatment. Many of them had spent between Rs 30 lakh and Rs 1 crore to undertake perilous routes through multiple countries in a desperate attempt to reach the US, only to be arrested and forcibly expelled.

The uproar reached the Indian Parliament during the Budget Session, with External Affairs Minister S Jaishankar acknowledging concerns over their treatment and assuring that India is engaging with US authorities to ensure basic human dignity for deportees. “We are taking this up at the highest levels,” he said, responding to opposition demands for stronger action.

Harsh US policies under scrutiny

The crackdown is part of former President Donald Trump’s aggressive immigration policy, which he revived immediately after taking office for his second term. The US, home to an estimated 11 million illegal immigrants—including around 7,25,000 Indians—has intensified deportations, justifying them as national security measures. The latest deportation, labelled a “national security operation” by US authorities, saw deportees flown home aboard a C-17 military aircraft, a mode typically used for defense missions rather than human transport.

According to Title 8 of the US Code, unauthorized entry into the US is a criminal offense, and deportation follows as a legal consequence. However, the use of excessive restraints has raised alarms. The 2012 Standard Operating Procedures (SOPs) of US Immigration and Customs Enforcement (ICE) allow for the use of restraints during deportation flights, but rights groups argue that indiscriminate shackling of non-violent migrants is degrading and unnecessary.

India’s Response and The Bigger Question

With 487 more Indian migrants facing imminent deportation, the debate over their treatment is unlikely to fade. Prime Minister Narendra Modi is expected to raise concerns over immigration policies when he meets President Trump during his visit to the US on February 12-13. While trade and strategic ties remain key issues, the treatment of deported Indian citizens will add another layer to diplomatic discussions.

Yet, beyond the outrage over their return, a critical question looms: Why are so many Indians risking everything to migrate illegally? The answer lies in a thriving network of human traffickers operating in states like Punjab, Haryana, Gujarat, and Kerala. Exploiting desperation, these syndicates charge exorbitant sums, promising safe passage to the US and other Western nations.

If India is serious about protecting its citizens, cracking down on these illegal networks must be a priority. Preventing unsafe migration at its source is just as important as ensuring humane treatment abroad.

“Deportation is a legal process. But shackling people like criminals is an assault on human dignity.”—Amnesty International.

—The writer is a retired military intelligence specialist on South Asia associated with the Chennai Centre for China Studies